- Luxemburg: wandelroutes en wandelgebieden - 24 januari 2020
- Wandelen in Italië: een introductie - 25 oktober 2019
- Wandelen en fietsen in de Eifel: tips en praktische info - 30 augustus 2019
De nieuwste trend voor avontuurlijke wandelaars is geocaching, een soort schatzoeken via de satelliet. Spannend voor kinderen, maar zeker ook voor volwassenen.
Wat is geocaching?
Geocaching (spreek uit: dzjio-kesjing) is een avontuurlijk spel voor wandelaars met een gps-ontvanger. Het principe is dat personen schatkisten (caches) verstoppen over de hele wereld en de locaties van deze kisten op internet publiceren. Met behulp van je gps moet je zo’n schat zien terug te vinden.
Een cache kan er verschillend uitzien maar heeft altijd een logboek. In zijn simpelste vorm bevat een cache verder niets. De vinder wordt geacht iets in dat logboek te schrijven.
Vaak zitten er ook andere voorwerpen in. Dat kan van alles zijn: van landkaarten en boeken tot cd’s, toegangskaarten en spelletjes. Je dient daarvan een uit de schatkist te nemen en hiervoor in de plaats weer iets anders achter te laten. Je mag zelf kiezen wat.
Zoeken met gps
Geocaching klinkt simpel, maar vraagt toch de nodige speurzin. Met een gps-ontvanger weet je wel globaal waar je moet zoeken, maar zo’n apparaat is niet tot op de meter nauwkeurig. Daardoor moet je vaak nog even flink zoeken voordat je de schat hebt gevonden.
Bovendien kan de cache werkelijk overal verstopt zitten: in de struiken, in een boom of zelfs onder water. Caches kunnen ook in steden bevinden, zowel onder als boven de grond, in gebouwen als net daarbuiten. Kortom: geocaching garandeert flinke wandel- en speurtochten, waar ook ter wereld.
Je moet daarvoor wel eerst een gps-ontvanger aanschaffen. Als deze aanschaf geen onoverkomelijk probleem is, kun je via de links onderaan deze pagina meer informatie vinden.
Hoe is deze rage ontstaan?
Geocaching is nog niet zo oud. Op 3 mei 2000 verstopte de Amerikaan Dave Ulmer de eerste cache in Portland Oregon. Hij maakte daarvan melding op internet. Drie dagen later werd de schat tweemaal bezocht en het logboek eenmaal ingevuld.
In korte tijd groeide dit uit tot een enorme rage. Volgens recente cijfers spelen 6 miljoen mensen dit spel in meer dan 100 landen. Op Geocaching.com staan miljoenen caches vermeld.
Volgens internetmagazine Wired (link zie onderaan) gebruiken creatieve geesten het zoeken naar een cache zelfs om een ‘blind date’ te arrangeren. Ze geven niet de geografische coördinaten van een schat op, maar die van hun eigen huis of stamcafé. Zo hopen ze dat de spoorzoeker bij hen komt eten of een biertje drinken.
Aanbevolen links
- Geocaching.com: dé informatiebron over geocaching: wat is het en hoe doe je mee?
- Geocaching.nl : het Nederlandse broertje van Geocaching.com.
- Wired: Have Geocache, Will Travel: geocaching is voor sommigen meer dan alleen maar schatzoeken.
Gastenboek
Dit is een prachtige hobby, je komt op plaatsen waar je normaal niet zou komen.
Ik doe dit nu 8 jaar
Leuk te horen. En heb je een tip voor de mooiste of meest bijzondere cache?
De treasure Chest ronde in Deurne is geweldig en Fort- Knox in Lierop is ook super
Ik moet het gaan doen als straf voor het bij een verkeerde les op school aanwezig zijn. Bij welke ap zijn de schatten het makkelijkst te vinden?
Bovenstaande pagina is flink onder handen genomen. Diverse links, cijfers en bedragen zijn aangepast. De Kabouterbond bestaat inderdaad niet meer, de passage over cd’s uitwisselen is verwijderd.
De kosten van een gps (200 tot 600 euro) is misschien wel iets overdreven, sterker nog, het zou misschien mensen afschrikken om aan geocachen te beginnen. het klopt dat er gps apparaten met die prijs te vinden zijn, maar je kan ook gewoon je auto navigatie gebruiken, dit hebben wij de eerste half jaar ook gedaan. dan kan je ook eerst kijken of je het wel echt de moeite waard vind om een gps te kopen. (die zijn wel makkelijker in gebruik bij het cachen dan een tomtom) toen wij uiteindelijk een gps kochten hebben wij gekozen voor een type… Lees verder »
Geocaching was tot op de dag van vandaag onbekend voor mij. Mijn eerste kennismaking ermee leek zo mysterieus dat ik overtuigd was met een drugsbende van doen te hebben! Ik vond een buisje nadat ik een verdacht persoon had waargenomen. En wat ik vond? Geen poeder, geen coke, niks van dit alles … De loglijst zag er geheimzinnig uit. Tot ik via de codenamen op internet bij geocaching uitkwam. Haha 🙂
Ondanks dat ik bekend ben met hondenspeuren ben ik er ingetuind! Het blijkt een brave speursport te zijn!
De opmerking over cd’s met kaarten in geocaches is erg opgeblazen. De laatste twee jaar ben ik ze niet meer tegengekomen. Er zijn nu namelijk goede alternatieven zoals open streetmaps. Deze gratis kaarten worden door geüploade tracks die met de de GPS zijn vastgelegd opgebouwd.